Orada Değilim Artık

Eser: Nostalgia, Andrei Tarkovsky, 1983

Eski evimin kapısından geri dönen bir paket üstüne....

Belki de bir mum

Göndermiştin kapıma

mavi beyaz upuzun...

kadın parmaklarıdır

incelikli, pek hünerli 

yanışı bir sevinçtir,

yanışı çok aydınlık.

ne yazık ki alamadım.

orda yaşamıyorum artık...

***

hani böyle mumları

güler yüzlü teyzeler

hep birlikte yaparlar.

çınlayan kahkahalar

ve oynayan çocuklar,

gülücükler içinde...

ne yazık ki alamadım.

orada değilim artık.

***

renk renk küçük damlalar

sanki cama dökmüşler

ışıltılar, ışıltılar...

akıldan çıkmıyorlar.

geçmiş günler, çocuktum

hâtırası canlıdır.

öyle güzel renkleri

insan nasıl unutur?

işte böyle şeyleri

unutmuyor çocuklar...

çok üzgünüm, ulaşmadı

orada değilim artık...

***

bir sonbahar günüydü

    çatık kaşlar, evraklar.

    kapımda bir kamyonet

   ve yüklenen eşyalar...

     dalından yeni kopmuş

       sararmıştı bir yaprak...

siz orada yoktunuz

ve ben gitmiştim artık.

..............

................

üzgünüm, ulaşmadı

orada değilim artık...

Onur Aydemir
Aralık 2024, Ankara