Metamorfoz

      Herbert von Karajan için...

Birgün yine Strauss'tan

Metamorfoz dinleyerek

Uçup gidecek ruhum

Bilinmezde bir yere..

Kafdağından bile uzak,

Erişilmez bir ülkeye.

Her zamanki gibi onu

Kar saçlı o ruh ustası,

Karajan yönetecek. 

"long play'de" çalacak

kararlı, ağır sesler

bir duman gibi tıpkı

 sokularak yanıma

kalbime işleyecek.

kucağımda en sevdiğim 

yeşil tablam olacak.

***

O gün ben çok yaşlı 

Bir adam olacağım. 

Sallanan bir koltukta,

kalp ağrılarıyla dolu

yılların ufalttığı,

küçücük bir ihtiyar...

Saatin tiktakları

hafifçe kaybolacak

ve yaşlanan gözlerim

Usulca kapanacak...

***

Dışarıda güneş doğup 

serçeler bir ağızdan 

ötmeye başlayacak...

***

Uçup gideceğim işte

Bambaşka bir ülkeye

Kar saçlı ruh ustasından

-ama illaki ondan-

Metamorfoz çalacak..

Tiktaklar kaybolacak..

Tablam yere düşecek..

Gözlerim kapanacak...

***

Bir çocuk kahkahayla

merdivenden inecek

ve iki basamak kala

çantayı düşürecek

-dönüp geri alacak-

Bir kedi esneyecek.

Bir tohum çatlayacak

Karşımdaki ağaçtan

Bir kuş havalanacak..

Gözlerim kapanacak...

Gözlerim kapanacak...

Onur Aydemir,

Nisan 2025, Ankara